εγκαταλελειμμένοι χώροι, μισοτελειωμένα γιαπιά, στενά χωρίς φωτισμό, ατέλειωτες αλάνες από μπετόν. Εικόνες ανοίκειες, που αποφεύγουμε, αφήνοντάς τες να ωριμάζουν και να παρακμάζουν ακόμη περισσότερο, καλλιεργώντας αμηχανία, φόβο και τελικά διαγραφή από τη μνήμη μας. Τόποι που μας φαίνονται μεγάλοι, κι ας είναι μικροί. Τόποι που δεν έχουν αρχή, ούτε τέλος

noID σημαίνει χωρίς ταυτότητα

Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2011

Αστικά δώματα στο +1

ομάδα εργασίας: Ράνια Παππά, Εύα Γούλα, Τσομλεκτσή Μαριάνθη


Ασχοληθήκαμε με την οδό Ανεξαρτησίας, εξαιτίας του έντονου σκηνογραφικού ενδιαφέροντος και της έντονης παρουσίας ιστορικών φάσεων, την απουσία οργανωμένου δημόσιου χώρου στο επίπεδο και κατά μήκος του δρόμου, και την εγκατάλειψη του 2ου επιπέδου των κτισμάτων. Επιθυμούμε να μεταφέρουμε το ενδιαφέρον από το επίπεδο +0 στο +1, αποδίδοντάς το σε δημόσια χρήση.  Προτείνουμε λοιπόν μια οριζόντια γραμμική λωρίδα, δημόσιας χρήσης, που ορίζεται από τη διαδοχή χώρων-αστικών δωματίων και υλοποιείται με τη μερική ενοποίηση του χώρου μέσω ενός διαδρόμου και την εγκάρσια τοποθέτηση επί αυτού, δωματίων με διάφορες δράσεις (εκπαιδευτικες, πολιτιστικές). Η άνοδος στο επάνω επίπεδο γίνεται από τα εγκαταλελειμμένα ισόγεια κατατήματα. Απώτερος στόχος της πειραματικής αυτής διερεύνησης είναι να ξαναζωντανέψει το μικροεμπόριο στο ισόγειο το οποίο παρακμάζει και να αξιοποιηθεί το κτιριακό δυναμικό στο σύνολό του, δίνοντας  την παρουσία της τρέχουσας εποχής και αποδίδοντας τελικά την ταυτότητα του σήμερα .      





Πολύ καλή προσέγγιση η μεταφορά μιας κατάστασης κίνησης/περάσματος/δρόμου στο α’ όροφο που σήμερα παραμένει αχρησιμοποίητος. Η αποτύπωση της κατάστασης είναι πολύ καλή, και για αυτό και η πρόταση είναι πειστική. Ο τρόπος σχεδιασμού όμως δεν αποδίδει το δυναμισμό της πρότασης, η διαγραμματική τομή είναι άτολμη και τα σημεία εισόδου ανεπεξέργαστα.



Τολμηρή πρόταση που όμως φιλοδοξεί να αλλάξει άρδην την δυναμική του δρόμου.  Η ιδέα της ενεργοποίησης του επιπέδου του ορόφου είναι απολύτως σεβαστή και κατανοητή, ο τρόπος που επιχειρείται όμως, ενώ χειρίζεται με διακριτικότητα την εικόνα (όψη), συμπεριφέρεται με κάποια βιαιότητα στη δομή:
Τα παρόδια κτίρια, χτισμένα για να λειτουργούν διαμπερώς κατά τον άξονα «δρόμος μπροστά – αυλή πίσω» δέχονται τη διάτρηση του νέου άξονα κίνησης,  κατά την άλλη διεύθυνση, την κάθετη στη μεσοτοιχία.   Καθώς αυτός τα εμβολίζει και διαλύει τη γωνία των πρισμάτων τους –το πιο  καίριο δομικό στοιχείο ενός πέτρινου κτιρίου- αποσπά τις όψεις σε ένα δικό τους (σκηνογραφικό;) επίπεδο.  Είναι, άραγε, σημαντικότερος ο σεβασμός του «σκηνογραφικού ενδιαφέροντος» (βλέπε κείμενο παρουσίασης) των κτιρίων από αυτόν της δομική τους υπόστασης;
Περιεκτικό το αναλυτικό τμήμα της παρουσίασης -με σωστή χρήση των ηλεκτρονικών μέσων απεικόνισης-  υπάρχει όμως ένα αντίστοιχο έλλειμμα στο κομμάτι της παρουσίασης της συνθετικής πρότασης. 
Λουκόπουλος Δημήτρης, αρχιτέκτων, Διδάσκων ΔΠΘ




Η προσπάθεια διεύρυνσης του δημόσιου χώρου με την ενεργοποίηση των κλειστών, εγκαταλειμμένων χώρων του 1ου ορόφου σε μεγάλο τμήμα της οδού Ανεξαρτησίας αποτελεί ενδιαφέρουσα ιδέα.  Η προτεινόμενη επανεγκατάσταση του μικροεμπορίου μεταθέτει το ενδιαφέρον από την εύκολη –θεαματική σκηνογραφία του δρόμου (μέτωπα) στην ζωή της ανταλλαγής και συνεύρεσης. Η πρόταση είναι ισχυρότερη στο μέρος της ανάλυσης (διαγράμματα), ενώ η εικονογραφία της μελλοντικής κατάστασης υπολείπεται. Πάντως παραμένει μια δυναμική παρέμβαση που επανακαθορίζει την σχέση του μετώπου με τον δρόμο.




Η προσπάθεια αντιμετώπισης των σημαντικών προβλημάτων της περιοχής με γνώμονα τις υπάρχουσες υποδομές είναι σημαντική. Η μεταφορά του ενδιαφέροντος και στο επίπεδο +1 δημιουργώντας χώρους δημόσιας χρήσης βάζει τις βάσεις για την ανάπλαση της περιοχής.
Οι εκπαιδευτικές και πολιτιστικές δράσεις στα δωμάτια του ορόφου θα δημιουργήσουν ένα νέο προορισμό για τους νέους και όχι μόνο. Απόρροια της ανάπτυξης του ορόφου θα είναι η αναζωογόνηση και των καταστημάτων στο ισόγειο. Σημαντική είναι η διατήρηση και η αξιοποίηση του κτιριακού δυναμικού της περιοχής κρατώντας τον χαρακτήρα της.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου